Dromen
Vrijheid
Geluk
Dit zijn woorden die bij mij passen. Waar ik in geloof.
Ik geloof in dromen werkelijkheid laten worden.
Ik geloof in de vrijheid van hoe je wilt leven en dat je hierin keuzes kan maken.
Ik geloof dat geluk overal is, als je er maar voor openstaat het te zien en te kunnen ontvangen.
Wat ik inmiddels heb geleerd, is dat het leven bestaat uit momenten van ups en downs. Dat het geen zin heeft om tegen de stroom in te zwemmen, dat dat veel energie kost. Dat je het beste ‘go with the flow’ kan gaan.
Ik geloof dat we allemaal gedurende ons leven lessen leren. Ook ik heb lessen geleerd en nog steeds. Van een ongeluk met veel lichamelijke pijnen als gevolg tot een rode draad door mijn leven van onzekerheid en allerlei niet helpende gedachten over mezelf.
Twee grote struggles waar ik jarenlang tegen vocht. Mijn ‘eeuwige onzekerheid’ en mijn werk. Een rode draad door mijn leven was het eeuwig en altijd maar twijfelen aan mezelf, of ik iets wel kon, wel goed genoeg was etc. Anderen die altijd potentie in mij zagen, maar die ik zelf niet kon voelen. Ik wist altijd dat er meer in mij zat dan eruit kwam. En ik vroeg me ook meermaals af: ‘hoe kom ik ooit van die onzekerheid af’.
Daarnaast had ik één grote droom: mensen helpen. Dit wist ik al van jongs af aan. Ik behaalde mijn diploma ‘Maatschappelijk Werk & Dienstverlening’ en ik was klaar voor dit avontuur. Dacht ik… Vrij snel liep dit helemaal anders. Ik kwam erachter dat dit niet geheel bij mij paste. Ik ging ‘zoeken’, ik ging ‘dwalen’. Ik wist even niet meer, wat dan wel. Wat wilde ik?
En dat even werd weken, maanden en zelfs jaren. 6 jaar om precies te zijn. 6 jaar heb ik me afgevraagd wat ik nou eigenlijk wilde. Waar ik écht blij van werd. Wat bij mij paste. En ik bleef maar zoeken. Buiten mezelf. Naar antwoorden.
Ik had nog steeds die éne grote droom: mensen helpen. En ik was niet van plan die droom op te geven. Ik wist alleen niet precies hoe ik deze droom ging vormgeven. Het was me onduidelijk. Het frustreerde. Ik lag ervan wakker.
Tot dat éne moment. Dat éne besluit. Ik ging uitzoeken wat ik écht wilde. Niet meer buiten mezelf, maar in mezelf. Op zoek naar antwoorden. Ik ging ‘aan mezelf werken’ en met mijn onzekerheid aan de slag.
Zo gezegd zo gedaan. Ik kwam erachter. En ik ging ervoor. Opnieuw naar school, wat ik ooit had gezworen nooit meer te gaan doen. Toch besloten om weer opleidingen te gaan volgen om zo uiteindelijk een eigen praktijk te starten. En … je raad het vast al; mensen te kunnen helpen. Zodat mijn droom toch nog uitkwam, maar dan wel op een manier die ik nooit had verwacht.
Want ik had ook nog ééns de overtuigingen dat ik nooit voor mezelf wilde gaan werken. Het liefst veilig in loondienst voor een baas werken. Terwijl dit eigenlijk helemaal niet zo goed bij mij past.
Het leven kan soms anders lopen dan je vooraf hebt bedacht.
En zo heb ik inmiddels van mijn hobby, werk gemaakt. Sta ik veel zelfverzekerder in het leven. Heb ik mijn angsten en onzekerheden aangekeken. Blokkades opgeruimd. En is er meer rust en ruimte binnenin mij gecreëerd. Magisch.
Gelukkig heb ik mijn droom nooit opgegeven.
Live your dream !
Als je mij zou kennen zou je weten dat:
• Ik nooit zwarte of witte sokken draag, maar van kleurrijke sokken houd. Ik meer dan 365 paar gekleurde sokken heb, aangezien ik zo iedere dag een ander paar aan kan trekken.
• De vrolijke kleurtjes niet alleen in mijn sokken zitten, maar ook mijn nagels altijd een mooi kleurtje krijgen.
• Ik thuis ab-so-luut niet de kok ben. Als ik toch een keer bedenk te gaan koken dan verzin ik van alles om nog ‘even’ tussendoor te doen. Vervolgens vergeet ik dat ik aan het koken was … Ik kook dus niet meer. Ieder z’n taak …
• Ik nog al eens iets té enthousiast kan zwaaien naar iemand en er dan vervolgens achter kom dat ik naar heel iemand anders aan het zwaaien ben …
